Hallo allemaal!

Hier weer een berichtje vanuit Afrika! Deze keer vanuit Victoria Falls in Zimbabwe!

Het is hier een beetje bekend terrein voor me, omdat ik hier vorig jaar ook twee nachten ben geweest. Het doet goed om te zien dat Zimbabwe aan het opkrabbelen is, het is hier drukker dan vorig jaar, de winkels zijn een stuk beter bevoorraad en de restaurants zijn weer open! Je kan nog steeds niet met Zimbabwaans geld betalen, ze hebben hier nu officieel de Amerikaanse dollar ingevoerd, maar verder lijkt het een stuk beter te gaan!

Ik heb besloten de vier dagen hier te relaxen en de enige activiteiten die ik ga ondernemen zijn een massage, een Hig Tea met de andere meiden in het Victoria Falls Hotel en een cruise over de rivier. En wat andere hoognodige dingen zoals wasjes doen, geld regelen (er is hier maar 1 bank en pinnen is tot nu toe nog niet gelukt) en mijn blog bijwerken.

De afgelopen dagen waren druk genoeg en ik heb niet echt zin om alle adrenaline activiteiten te ondernemen (ik word echt oud geloof ik...). De jongere garde in de truck is nu aan het bungeejumpen, abseilen en paragliden. Met een kater ook nog, want gisteren zijn we flink doorgezakt in de bar op de campsite.

Waarna we bij terugkomst vannacht ook nog een militaire operatie hebben uitgevoerd, onder leiding van onze Amerikaanse officier Chad. Kleine uitleg is hierbij misschien noodzakelijk...

Sinds een dag of 10 reizen we gelijkop met een truck van een andere organisatie: ATC (African Travel Company). En die lui zijn op z'n zachtst gezegd erg aanwezig... Vooral 's nachts maken ze enorm veel herrie met zuipfestijnen rond de truck en kosten ze ons onze nachtrust. Ik wil niet zeggen dat wij heilig zijn, maar dit is echt bij de beesten af.

Het absolute dieptepunt was in Bulawayo, drie nachten geleden. We verbleven daar op de ranch van een lief oud dametje, genaamd Christine. We konden kiezen tussen een grote slaapzaal op haar zolder of kamperen. Ik sliep op de slaapzaal (kon namelijk amper bewegen na mijn paardrijdavonturen in Antelope Park..) maar heb de halve nacht wakker gelegen van de herrie. Daarbij hadden ze de hele bar geplunderd en ook nog spullen van sommige mensen uit onze groep meegenomen. De hele boel is bijna geescaleerd en arme Christine moest om 2 uur 's nachts in haar pyama uit het huis komen om ze toe te spreken. Ongelofelijk kinderachtig en onbeschoft.

Sinds die avond konden we natuurlijk maar aan 1 ding denken: WRAAK! En die hebben we genomen vannacht. Iedereen uit hun groep was redelijk vroeg uit de bar vertrokken en toen we terugkwamen om 2 uur vannacht was er niemand meer wakker. Resultaat: 10 tenten met tie-rips dichtgeritst, alle was die te drogen hing aan elkaar geknoopt en als klap op de vuurpijl hebben we ook nog een strip laxeerpillen in hun jerrycans gemikt. Vanmorgen moesten ze om 7 uur vertrekken, dus je snapt dat het niet echt gezellig was daar... Wraak is zoet !!

Gelukkig hebben we ook nog andere dingen gedaan dan met andere trucks in de clinch gelegen!! De afgelopen 4 dagen hebben we veel van Zimbabwe gezien en ik moet zeggen dat het toch mijn favoriete land in Afrika blijft.

Na een lange reisdag op woensdag kwamen we aan in Bulawayo. Onderweg hadden we een stop voor lunch en een wandeling van 2 uur in de Great Zimbabwe Ruins. Dat was erg indrukwekkend, tot zo'n 100 jaar geleden was het de rijkste stad van Afrika en het is de plek waar de beschaving hier is begonnen. Met een gids zijn we helemaal naar boven geklommen en hij had hele smakelijke verhalen over de oude gebruiken en gewoonten. Zo was het gebruikelijk om de huwelijksnacht door te brengen met een krokodil in bed...

Helaas hadden we na de wandeling wat vertraging met de truck en bestond het diner noodgedwongen uit restjes van de volgende dag omdat de winkels allemaal al gesloten waren. Niet zo erg, het enige waar iedereen naar verlangde was een bed, zodat we allemaal voor tienen in bed lagen.

De volgende dag zijn we met een groep van 10 naar Matobo National Park geweest. En ik kan niet anders zeggen dan dat dat weer een nieuw hoogtepunt tot nu toe was!'s Morgens zijn we de Matobohills opgeklommen, naar een grot met 15000 jaar oude tekeningen op de muur. Erg indrukwekkend en het uizicht was echt helemaal adembenemend (de klim naar boven ook, maar dat zal aan mijn beroerde conditie liggen).

Na een picknick lunch kwam onze gids voor de middag ons ophalen voor onze wandelsafari in het deel van het park waar het wild zat. Onze gids was echt een verhaal apart, wat een geweldige vent! Hij wist echt alles over de natuur in het park, bij iedere plant, insect of ander dier had hij een verhaal. Superinteressant!

Het belangrijkste doel was echter het spotten van de neushoorns, Matobo heeft zowel witte als zwarte neushoorns en het doel was ze zo dicht mogelijk te naderen. We zijn tot op 15 meter gekomen en dat was voor mij ook meer dan genoeg, mijn hart klopte in mijn keel!! Het zijn echt grote beesten, vooral het mannetje was enorm! Echt een belevenis om nooit te vergeten al was ik ook wel een beetje bang, je weet dat je kansloos bent als zo'n beest het op z'n heupen krijgt!

De volgende dag moesten we al om 6 uur vertrekken, voor een lange dag in de truck. Gelukkig was er een aangename break in het programma, want onderweg zijn we gestopt bij een opvangcentrum voor wilde honden. De wilde hond is een van de meest bedreigde diersoorten en daar vangen ze ze op en proberen ze ze terug in de natuur uit te zetten. Grappig om te zien dat ze heel veel Nederlandse sponsors hebben en nauw samenwerken met de Beekse Bergen!

Na de wilde honden zijn we doorgereden naar onze campsite. Dat was een beetje onbekend terrein, omdat het de eerste keer was dat een Oasis truck daar zou kamperen. Maar het pakte enorm goed uit, de campsite was super met vooral hele aardige mensen.

Minpuntje was wel dat er geen hekken stonden en aangezien het midden in Hwange National Park is, met 39.000 olifanten en het hoogste aantal luipaarden per km2, werden we vriendelijk verzocht de tenten rond het kampvuur op te zetten... En er was ook nog een aangename verassing: de kans op een gamedrive in het park. Ik vind de gamedrives helemaal geweldig en had veel over dit park gelezen en riep dus meteen JA. Samen met Helena, Chad en Xi in de jeep dus. Veel dieren gezien, olifanten, baby nijlpaarden, giraffes, een krokodil die probeerde een koedoe te grazen te nemen en de zeldzame Bat Eared Fox (vrij vertaald : vleermuis-oor vos). Zeker de moeite waard dus weer!

's Avonds heerlijk gegeten, gepofte aardappels met allerlei vulling van vis en vlees en daarna was er een zanggroep in de bar, echt heel goed en we hebben enthousiast meegedanst en getrommeld.

Helaas werd Mark die avond zo ziek dat hij met spoed naar de kliniek in het dichtstbijzijnde stadje moest, waar ze acute malaria constateerden. Hij was er echt heel erg beroerd aan toe, kon amper op z'n benen staan. Inmiddels gaat het na 2 infuzen en een heleboel pillen een klein beetje beter met hem, maar ik ben wel erg voorzichtig nu en probeer muggenbeten te voorkomen en neem trouw mijn malariapillen!

Doordat we Mark moesten ophalen in de kliniek zijn we pas laat in Vic Falls aangekomen gisteren, maar dat was niet zo erg, we hebben hier 4 nachten dus tijd genoeg.

Daarna op naar Botswana, met Chobe National Park en de Okavango Delta. Ik twijfel nog of ik weer twee nachten ga wildkamperen daar, het is een dure trip en ik heb het vorig jaar ook gedaan. Even afwachten dus!

Verder is alles nog steeds prima! Nog een kleine 5 weken te gaan, ik ben op de helft nu! De WK-koorts begint langzaam toe te slaan, er verschijnen wat vlaggen in de truck en we hebben ook al een Pool opgesteld. We zijn wel verstoken van nieuws hier, de helft van de tijd is er geen stroom en internet is ook niet overal even goed.Ik hoop dat we tv hebben als het spektakel begint!

En hopelijk is met jullie allemaal ook alles goed, bedankt voor jullie reacties op mijn verhalen, het is erg leuk om te zien dat iedereen zo meeleeft!

Groetjes uit Zimbabwe!

groeten weer