Jambo!

Een korte update deze keer, terwijl we wachten op de ferry naar Zanzibar!

Afgelopen week was vol belevenissen en indrukken, en het truck leven begint al aardig te wennen met alle bijbehorenden rare gebruiken en gewoonten.

Zondagochtend zijn we op weg gegaan naar Mukemi NP voor onze eerste safari! Helaas kwam ik er bij de eerste de beste fotostop achter dat ik wel mijn camera had meegenomen in mijn rugzak, maar dat de batterij nog opgeladen en wel in de truck lag. Dat was een domper want we gingen pas de volgende avond weer terug naar de truck.......... Gegarandeerde nominatie voor de speen rond mijn nek dus (De Numpty)!!!

Die nominatie werd nog wat zekerder toen ik tijdens de lunch een kleine aanvaring had met een stekelige boom. We stonden rechtop in de jeep met het dak open en iedereen zag de tak komen, behalve ik dus!! Gevolg: een jaap op mijn voorhoofd waar onmiddelijk een bult bij kwam door het gif op de tak. Gelukkig was Julius, een van onze Tanziaanse gidsen zo allert om direct het gif eruit te knijpen, maar inmiddels liep het bloed over mijn voorhoofd.... Ontsmetten en hechtpleister erop! En oja: Annie heeft als echte Britse ramptoerist foto'sgemaakt, die volgen dus nog. Inmiddels is de pleister er af en alles ziet er goed uit.

Lynne was zo lief om me 'smiddags haar reserve camera te lenen en zo heb ik toch nog wat fotos kunnen maken.'s avonds was er geen twijfel mogelijk over mijn Numpty nominatie en kreeg ik de roze speen omgehangen! Heel fijn!!

De volgende dag moesten we om 5 uur (jaja tis vakantie) opstaan voor onze trip naar de Ngorogoro Krater. Dit is een enorme krater met wanden van 600 m hoog, waarin behalve giraffen al het mogelijke wild voor komt.

HEt was in 1 woord GEWELDIG, de meest bijzondere plek die ik tot nu toe in Afrika gezien heb. Eindeloze velden met groen en gele bloemen en zoveel dieren. Na 10 minuten rijden hadden we onze eerste leeuwen al te pakken in een boom naast de weg! Later zagen we ook nog 2 jonge mannetjes leeuwen waarvan er 1 tegen de jeep pieste aan de kant waar ik zat!!!

Verder olifanten, zebras, neushoorns, gnoes en buffels. Supersafari dus, alleen wachten we nog op het luipaard. 's Middags verliep alles wat minder soepel, de jeep raakte vast in de modder en we moesten eruit (tot mijn kont in de blubber) om alles los te graven. Daarna begaf de motor het op weg terug, waardoor we 4 uur gewacht hebben op een andere jeep.. We noemen dat dan T.I.A (This Is Africa)

's avonds terug op de campsite, ik ben niet helemaal de Serengeti ingegaan, het kostte 300 dollar voor een nachtje! Helaas had iemand die wel ging mijn slaapmatje meegenomen, waardoor ik dus op de grond moest slapen..........

De volgende dag was erg relaxed, uitgeslapen en lekker geluierd bij het zwembad met een boek. De camping heette Snake Park en dat dekte de lading wel, want er was een Slangenopvang OP de camping met pythons van 5 meter in gammele kooien. Ben er maar uit de buurt gebleven, niet echt iets wat je wil zien op 25 meter van je tent!

Gisteren en eergisteren twee behoorlijk lange reisdagen gehad, maar nu wachten we op de ferry voor 5 dagen relaxen op Zanzibar. Gelukkig hebben we daar hotelkamers, ben wel aan een bed toe, vooral omdat het behoorlijk veel geregend heeft de afgelopen 2 dagen, waardoor alles dampig en nat is.

Met de groep gaat alles prima, iedereen raakt op elkaar ingespeeld. In Snake Park hebben we avond flink doorgehaald in de bar, waarbij ik aardig de Sjaak was door mijn gebrek aan kennis van Engelse drinking games. Gelukkig deed mijn hoofd toch al pijn........

IEdere avond na het eten komen de nominaties voor de Numpty (speen) op tafel, maar gelukkig doen andere mensen nog meer stomme dingen dan ik. Zo liet Carol gisteren haar portemonee liggen op de wc van een winkelcentrum, vroeg Rachel of David Beckham nog voor Spanje speelt en deed Mark Smithy in dronken toestand een prima imitatie van een olifant (broekzakken uit zijn broek en ....laten zien).

Gezelligheid ten top dus haha. Onderweg in de truck pluggen we de Ipod in de speakers en dreunen we door Afrika. De lange reisdagen zijn dus goed door te komen. Onderweg worden we soms begroet als popsterren en staan tientallen kleine kindjes te schreeuwen Muzungu (=witte man / vrouw) wat erg grappig is.

Eten gaat ook goed, tot nu toe alleen maar heerlijke maaltijden met pasta en rijst en lekkere stoofotjes of sauzen. Na Zanzibar is het mijn beurt om te komen met Will en Lynne, hopelijk gaat dat goed!

Helaas geen fotos deze keer, ik zal proberen ze op Zanzibar te plaatsen!

Groeten van deze muzungu die al niet meer zo wit is (maar ik weet niet of dat van de zon of van de viezigheid is haha)